Σελίδες

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2017

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ "ΑΝΤΙΟ" ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΝΙΚΑ

<<Δυστηχώς λόγω ήλεκτρονικών έμποδίων δέν μπόρεσα νά άναφερθώ στήν έπικήδειο άκολουθία τού τέως προέδρου τής ΕΠΣ Κορινθίας Σπύρου Νίκα, άλλά τήν καταθέτω σήμερα τρείς ήμέρες μετά...  Τό τελευταίο "άντίο" τού έπί 35 χρόνια προέδρου τής ΕΠΣ κορινθίας έγινε τήν περασμένη Παρασκευή 13/1/ 2017, στόν ίερό ναό τής Μητρόπολης Κορίνθου, παρουσία άρκετών φίλων τού τέως προέδρου, συνεργατών,  παραγόντων τής Κορινθιακής Ένωσης, παλαιμάχων ποδοσφαιριστών, προπονητών, καί έγκάρδιων φίλων του. Άρκετές οί παρουσίες, άλλά έπίσης άρκετές καί οί άπουσίες!>>


Κι όπως μετρούσα παρουσίες- απουσίες και άδειες καρέκλες, απορούσα άγαπητέ μου Πρόεδρε, πως γίνεται οι άνθρωποι που νόμιζες δικούς σου,να γίνονται κι από τους ξένους πιο ξένοι...?
Κι εκείνοι που ήρθαν για να σέ ξεπροβοδήσουν στό τελευταίο "άντίο" ήταν δικοί σου,πιστοί φίλοι σου, ήταν ζωντανοί καί συνάμα στεναχωρημένοι. Στέκονται απ' έξω άπό τήν έκκλησία, βουβοί, και σου έλεγαν μέ τόν τρόπον τους, να σηκωθείς, να βγεις στον ήλιο, να δεις το φως, καί μετά να αποφασίσεις το ταξίδι. Δεν σου ζήταγαν χάρες, διαπιστευτήρια, δεν περίμεναν πλέον κάτι άπό σένα, άλλά ήθελαν νά σού πούν τό τελευταίο "άντίο" κοντά σου, όπως αύτό συνέβαινε έπί πολλά χρόνια πού σέ στήριζαν καί σ' έκτιμούσαν γιά τήν αίγλη σεβασμού, είληκρίνειας, άνιδιοτέλειας, άγάπης, πού έξέπεμπες άπό τήν θέση τού Προέδρου τής Ένωσης μας. 
Γιατί εκείνοι που αξίζει να μείνουν στη ζωή μας, να γίνουν άνθρωποι πραγματικά δικοί μας, είναι αυτοί που έρχονται κοντά μας με γνώμονα την αγάπη και όχι το συμφέρον. Όσοι μπόρεσαν να δουν μέσα μας, όχι γύρω μας. Εκείνοι που άντεξαν καί αντέχουν να παλεύουν κόντρα στο φόβο, τις αντιξοότητες, τον ίδιο τον εγωισμό. Ίσως - ίσως,κάποιες φορές, κόντρα σε σένα, άλλά μαζί με σένα.
Άνθρωποι που στήν μεγάλη πανελληνίως θητεία σου ώς πρόεδρος τής Ένωσης Κορινθίας,στάθηκαν στό πλευρό σου,καί μοιράστηκαν μαζί σου χαρές καί λύπες καί στιγμές, γιά τό Κορινθιακό ποδόσφαιρο μας. Φυσικά ήταν καί κάποιοι...άλλοι, πού ένώ τούς τίμησες, τούς βοήθησες, τούς άνέδειξες στήν μετέπειτα ζωήν τους, ήσαν...ΑΠΟΝΤΕΣ!
Ήταν έκείνοι που ήρθαν γιά συμφέρον, πού φορούσαν άποκριάτικες μάσκες κι έκαναν τήν περατζάδαν τους στήν Ένωση  παίρνοντας ό,τι είχες να δώσεις τότε, καί μετά σ' έγκατέλειψαν άφού πλέον ήξεραν ότι ΔΕΝ μπορούσαν νά σταθουν δίπλα στήν αίγλη σεβασμού καί άνηδιοτέλειας πού έξέπεμπες. Προσωπικά σ' εύχαριστώ, γιά όσα μού δίδαξες, γιά τήν καλωσύνη σου, καί τήν στήριξήν σου πάντα,άκόμα κι άν κάποιες φορές διαφωνούσα μαζί σου, άλλά πάντα μέ σεβασμό μ' άκουγες καί άπαντούσες μέ έπιχειρήματα σωστά στά λεγόμενα μου.
"Αντίο" Πρόεδρε καί νά ξέρεις ότι θά είσαι πάντα στήν καρδιά μας...










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου